Wat ik heel belangrijk vind in mijn praktijk is menselijkheid. Accepteren dat tegenslag er bij hoort. Geloven dat je na vallen weer op kunt staan. Jezelf kunnen vergeven na een misstap. Perfectionisme naast je neer kunnen leggen en voorwaarts stappen als een imperfect maar uniek en menselijk mens.

Dat maakt het leven leefbaar en dalen overkomelijk.

Een eerste stap is vaak, om diegene die bij me komt te helpen zijn of haar huidige situatie zonder oordeel, schaamte of schuldgevoel te verwoorden. Gewoon vertellen wat is. Dit kan een vruchtbare start betekenen van een nieuw begin.