Een stukje over mijn achtergrond als professional.

Ik ben afgestudeerd als psycholoog in 2006, terwijl ik werkte op een peutergroep bij een kinderdagverblijf. Daarna heb ik gewerkt in de ambulante autismezorg, dus thuis bij mensen met een vorm van autisme die daar hulp en begeleiding bij nodig hadden.Van jong tot oud. Daarna werkte ik als zorgcoördinator in het voortgezet speciaal onderwijs voor kinderen met taal- en spraakproblematiek. Veelal waren dit slechthorende kinderen of kinderen met een vorm van autisme. In de periode daarna heb ik als zelfstandige gewerkt in een aantal gezinnen waar autisme aan de orde was.

Al tijdens mijn studie raakte ik geïnteresseerd in autisme. Hoe kun je mensen helpen, vroeg ik mij af, die op een heel andere manier communiceren dan de meeste mensen, en die de wereld heel anders waarnemen dan de meeste mensen? Dat fascineerde mij. Het antwoord vond ik in: echt contact kunnen maken. Als je echt contact kunt maken, ook met iemand die heel anders waarneemt, is alles mogelijk. Echt contact is immers de basis voor leren, maar ook voor heling, voor liefde. Zonder echt contact is het leven koud en alleen, en dat geldt ook voor mensen zonder autisme.

Tijdens mijn stage kwam ik te werken met de methode Floorplay. Dit is een vorm van ontwikkelingsgericht spel, waarbij de basis een veilig en onvoorwaardelijk contact is, en je vanuit die veilige verbinding op een speelse manier de ander uitnodigt de wereld te betreden en nieuwe dingen te leren. Het paste mij als gegoten. Ik heb het opleidingstraject als Floorplayer bij het RINO in Amsterdam afgerond, en de cursus Contactgericht Spelen en Leren van Stichting Horison. Later volgde ik een basiscursus Focusing bij René Maas. Focussen houdt in dat je iemand op een vriendelijke niet oordelende manier naar zijn eigen gevoelsbeleving laat kijken. Ook hiervoor is de basis een goed en veilig contact.

Om goed en veilig contact met de ander te maken, is het van belang dat je ook goed en veilig contact met jezelf hebt. Ik heb veel aandacht besteed aan mijn eigen persoonlijke ontwikkeling, en blijf dat doen. Dit is voor mij een belangrijke basis, niet alleen in werk maar ook privé.

Hoewel ik mij in mijn praktijk niet meer specifiek richt op mensen met autisme, vormen deze methodieken wel de basis van mijn werkwijze. Omdat ik van mening ben dat waar je ook mee struggelt, het maken van goed en veilig contact altijd het juiste uitgangspunt is voor herstel.

Het is mijn doel op deze wijze de ander te helpen om het liefdevolle contact met zichzelf te herstellen, het vertrouwen te hervinden in eigen waarden, gevoel en innerlijke drijfveren, en van daaruit te leven. Zodat er meer innerlijke rust is, en er meer ruimte wordt ervaren om zichzelf te zijn.